Het bos roept…

Soms kom je op plekken waarvan je niet wist dat ze bestonden. Verborgen pareltjes zeg maar. Het Bos Roept in Slootdorp (Het Robbenoordbos) is hier een goed voorbeeld van!

Nu de zomervakantie totaal anders loopt, waren Edith en ik op zoek naar alternatieve manieren om de vakantie op te vullen. Zij had het al vaker gehad over een groene camping, genaamd Het Bos Roept. Ik kon me er niet echt een voorstelling van maken, behalve dat het gelegen was in Het Robbenoordbos. Ik wist dat je daar mooie wandelingen kunt maken en dat het een mooie omgeving was om te vertoeven. Daarnaast was het nog geen half uur rijden vanuit huis om er te komen, dus ideaal voor slechts een nachtje weg.

We vertrokken zondag om half 12 in de ochtend en kwamen dus rond het middaguur aan. Eenmaal ter plaatse mochten we zelf een plekje uitzoeken op de niet al te grote camping. Wat ons direct opviel was de rustieke uitstraling en de mooie accomodaties. De camper was zo opgezet zodat we onder het genot van een glaasje bubbels de omgeving eens goed in ons op konden nemen. Voor een paar euro kon je een aantal houtblokken hakken en meenemen samen met een vuurkorf, zodat je s’avonds gezellig bij een vuurtje kon zitten. Goed idee! Al moesten de blokken dus wel even gekliefd worden onder de hete middagzon.

Voor het avondeten hebben we even een korte wandeling gemaakt en gekeken naar al het moois wat deze camping te bieden heeft. Tussendoor nog even de GP van Oostenrijk gekeken alvorens we lekker pannenkoeken met spek gingen eten. Na nog even een kopje koffie toe was het tijd voor een grote avondwandeling door het Robbenoordbos en de naastgelegen polders. Het gebied staat er om bekend dat er veel reeën te zien zijn, mits je er op een gunstig tijdstip bent. Veelal is dit in de vroege ochtendgloren of s’avonds als de schemering invalt. Eenmaal aangekomen bij de uitkijktoren hadden we direct succes; Edith zag een ree wegspringen door het hoge riet. Vanaf dat moment zagen we de ene naar de andere ree; in totaal 7 stuks (waaronder 1 reegeit met jong). Ondanks de vele waarschuwingen hebben we geen teken gezien (gelukkig). Rode mieren waren er daarentegen in overvloed…

Omdat het steeds donkerder werd en het nog wel een pittig stuk wandelen was terug naar de camping begonnen we aan onze terugweg. Onderweg ging ik nog even onderuit omdat ik me in het donker verstapte. Op een paar schrammen na gelukkig niets aan de hand, dus we konden weer verder. Pas tegen middernacht waren we terug bij Het Bos Roept. Daar hebben we de vuurkorf aangestoken en nog even een borreltje gedaan. Boven ons prijkte een heldere sterrenhemel.

De volgende ochtend hadden we een lekker ontbijtje met verse broodjes. Deze hadden we zelf meegenomen, maar je kunt deze ook bestellen bij de camping. Ze worden dan vers bij je kampeerplek bezorgd. Na het ontbijt hebben we de spullen ingepakt en zijn we weer huiswaarts gegaan. Binnen een half uur stonden we weer in onze eigen tuin.

We hebben echt genoten van dit tripje. Het is echt een dikke aanrader om deze kleine camping eens te bezoeken. Zo ga ik mijn best doen om mijn maatjes van DaNiWiSe over te halen om hier een weekendje met elkaar te gaan vertoeven. BBQ mee, vlees mee, borrel mee; meer heb je hier niet nodig (al zou mooi weer natuurlijk wel meer dan welkom zijn).

Tussen al het duur- en durfsportgeweld dus een ‘zoetsappig’ wandelavontuurtje. Een hoop inspiratie opgedaan en tevens veel stof tot nadenken over komende sportieve avonturen. Daarover later meer….

Website van Het Bos Roept: https://www.hetbosroept.nl/

Eén reactie op “Het bos roept…”

  1. William avatar
    William

    Ik ben al om..!!!😉

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *