‘Time flies when you are having fun’, zeggen ze wel eens. Welnu, niets blijkt inderdaad minder waar te zijn! Afgelopen jaar ging voor mij in een oogwenk voorbij. Op zich een goed teken natuurlijk, maar als ik soms wat langer van bepaalde momenten kan genieten vind ik dat ook niet erg. Graag blik ik nog even terug op afgelopen jaar.

Afgelopen jaar was op het gebied van sportieve uitdagingen geen uitschieter; qua wedstrijden en avonturen borduurde het een beetje voort op 2018. Het jaar begon met de winterklassieker Egmond Pier Egmond en de halve marathon van Egmond. Ik had nog nooit echt serieus op een mountainbike gefietst maar ik dacht: ’40 kilometer fietsen over het strand, hoe zwaar kan dat zijn?’. Welnu, inmiddels kan ik wel vertellen dat dit loodzwaar is. Niet te doen zelfs. Al zou het voor een volgende keer wel schelen als ik een fiets heb ik mijn eigen maat en de bandenspanning vanaf het begin goed doe. Niet dat er een volgende keer komt overigens.

Na deze winterklassiekers was het tijd voor de Halve van Den Helder. Voor het eerst heb ik ook meegedaan met de wandeleditie; leuk om eens mee te maken. Een dag erna stond de halve marathon op het programma. Waarschijnlijk was dit voorlopig de laatste keer dat ik mee kon doen met dit evenement, omdat ik sinds dit jaar onderdeel uitmaak van het bestuur! Ik vind het supergaaf om onderdeel uit te maken van een nieuw team wat zich optimaal inzet om ook de komende jaren een succesvol loopweekend in Den Helder te organiseren. De voorbereidingen zijn dan ook inmiddels in volle gang!

Hoogtepunt van dit jaar zou de legendarische Challenge Roth in Duitsland worden. Na de Ironman Maastricht in 2018 zou ik geen full distance triathlon meer doen, maar omdat ik een startbewijs kon krijgen voor de inmiddels uitverkochte Challenge Roth 2019 ging ik er toch weer voor. Om weer een beetje in te komen heb ik eerst een olympic distance triathlon gedaan op het circuit van Zandvoort, waar vanaf volgend jaar het Formule 1 circus weer neer zal strijken. Zwemmen in de Noordzee, fietsen over het circuit en hardlopen over de boulevard: TriZandvoort was epic!

In juli was het dan zover: Challenge Roth. Wat hoogtemeters betreft nog pittiger dan Ironman Maastricht met de befaamde Solar Hill als hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk). Wat was dit een gave wedstrijd zeg! Heel bijzonder was het om in het groots opgezette stadion te finishen, waarbij ik werd opgewacht door Yada. De legendarische zwemstart, de mensenmassa op Solar Hill, het lang uitgestrekte hardloopparcours langs de Donau; deze triathlon zal ik nooit vergeten. Met recht het sportieve hoogtepunt van 2019 wat mij betreft.

Na Challenge Roth had ik geen noemenswaardige evenementen meer op de kalender staan. Het was tijd voor vakantie. Deze heb ik heerlijk in Barcelona doorgebracht. Ik had mijn hardloopschoenen mee zodat tussen het genieten door al rennend de stad kon verkennen. Ik heb dan ook mooie bezienswaardigheden gezien, zoals de boulevard, de Montjuïc, Camp Nou en natuurlijk de Sagrada Familia.

Een ander hoogtepunt (letterlijk ook..) van 2019 was een vliegtocht in een Kiebitz dubbeldekker vliegtuig. Het was altijd al een droom van mij om een stuk te vliegen in een klein vliegtuigje. Deze droom werd in augustus van dit jaar werkelijkheid met dank aan maatje William. Supergaaf om een keer mee te mogen maken.

De laatste wedstrijd die ik heb gedaan in 2019 was de Zevenheuvelenloop. Ik had deze hardloopwedstrijd al een keer eerder gedaan; in 2013 om precies te zijn. Het was leuk om weer eens mee te doen met deze leuke loop door het groene landschap van Nijmegen en Berg en Dal. Ik was tevens blij met het feit dat ik 6 jaar na dato nog onder mijn tijd van 2013 kon komen. Betekent toch dat ik wat fitheid betreft het nodige in mijn mars heb.

En verder…

Inmiddels is het bijna 3 jaar terug dat Patricia is overleden. Het gemis is nog steeds elke dag aanwezig. Toch merk ik wel dat ik mijn draai inmiddels heb gevonden en dat ik het gemis ook echt een plekje heb kunnen geven. Ik ben, weliswaar (nog) op kleine schaal, zelfs een coachingspraktijk begonnen om mensen te helpen op gebied van bijvoorbeeld doelen stellen en omgaan met verlies. Ik heb al enkele mensen mogen helpen en de reacties die ik hierop krijg zijn louter positief. Het zou tof zijn als ik dit komend jaar verder vorm kan geven. Ook is het nog steeds een grote droom van mij om te mogen spreken op een TedX event. Ik heb dit jaar een aantal leuke lezingen mogen geven en ook dit zou ik voor volgend jaar graag verder uit willen bouwen. Grootste stap is misschien nog wel dat ik mijn baan heb opgezegd. Ik vond het tijd voor een nieuwe uitdaging. Extra spannend is dat ik op het moment van schrijven nog niets nieuws heb gevonden maar ik heb er het volste vertrouwen in dat dit goed gaat komen.

2020…

Het komende jaar staat voor mij in het teken van de Arctic marathon. Een marathon op Spitsbergen (Noordpool), om zoveel mogelijk geld op te halen voor Damian. Het wordt pas mijn tweede stand alone marathon en mijn vierde marathon wanneer ik de full distance triathlons meetel. Extra bijzonder is dat dit de meest Noordelijke marathon ter wereld is. Met temperaturen onder het vriespunt en de ruige omgeving van Spitsbergen wordt dit weer een avontuur die zijn weerga niet kent. Ook doe ik mee met de Ironman 70.3 in Hoorn; praktisch een thuiswedstrijd die ik niet kon laten schieten.

Verder wil ik in 2020 vooral genieten! Genieten van de mensen om mij heen die ik liefheb, genieten van de mooie dingen die het leven te bieden heeft en vooral ook veel zien van de mooie wereld; of dat nu in eigen land is of ver daarbuiten. Ik heb recentelijk weer echt het geluk gevonden en wil dit dan ook verder ontdekken en uitbouwen.

Op sportief gebied wil ik mezelf graag verder ontwikkelen als avonturier. Veel nieuwe uitdagingen aangaan op nieuwe manieren en het randje van het extreme blijven opzoeken. De eerste ideeën voor 2021 liggen dan ook al op de tekentafel!! Plezier hebben in wat ik doe, mensen helpen, motiveren en inspireren…dat zijn mijn speerpunten voor het komende jaar.

Bedankt…

Mijn lieve dochter Yada! Superfijn om altijd op jouw onvoorwaardelijke steun te mogen rekenen!

Mijn DaNiWiSe-vrienden; en dan met name Daan omdat hij mijn chaperon wilde spelen tijdens het Challenge Roth weekend in Duitsland.

Suzuki Nederland; voor het mede mogelijk maken van Challenge Roth en de marathon op de Noordpool.

Mijn nieuwe timingpartner Edox; dat we maar samen veel gave avonturen mogen bleven. Face your fears!

Lieve mensen: ik wens jullie allemaal een gezond, sportief maar vooral gelukkig 2020!